Ομφαλοκήλη, επιγαστρική κήλη, κοιλιοκήλη

Αποτελούν μια πρόπτωση του περιεχομένουν της κοιλιάς ( εντέρου, λίπους) διαμέσου ενός χάσματος του κοιλιακού τοιχώματος που δημιουργείται είτε από χαλάρωση των ιστών είτε σε προϋπάρχουσα τομή στο τοίχωμα της κοιλιάς από προηγούμενη χειρουργική επέμβαση. Αυτό συμβαίνει όταν ο ιστός στο σημείο αυτό του σώματος είναι πολύ ασθενές. Στο αδύναμο αυτό σημείο ο σάκος της κήλη βγαίνει μπροστά στον ομφαλό ή στον υποδόριο λιπώδη ιστό. Αυτό δημιουργεί τον κίνδυνο να εγκλωβιστεί και να συμπιεστει το έντερο μέσα στην κήλη. Σε αυτή την περίπτωση προκαλείται έντονος πόνος και μπορούν να δημιουργηθούν διαταραχές της αιμάτωσης και στη χειρότερη περίπτωση νέκρωση του εντέρου. Τότε θα πρέπει να γίνει χειρουργική επέμβαση όσο το δυνατόν συντομότερα.
Κάθε κήλη πρέπει να χειρουργείται καθότι δεν υπάρχει συντηρητική αγωγή. Απεναντίας ο κίνδυνος για επιπλοκές αυξάνει με το πέρασμα του χρόνου.
Τυπική θεραπεία είναι η σύγκλειση του χάσματος και η ενίσχυση του κοιλιακού τοιχώματος με τοποθέτηση πλέγματος. Αυτό μπορεί να πραγματοποιηθεί με λαπαροσκοπική, ελάχιστα επεμβατική μέθοδο στις περισσότερες περιπτώσεις.
Λαπαροσκοπική τεχνική
Τεχνική IPOM: Αυτή είναι μια ελάχιστα επεμβατική διαδικασία στην οποία τρεις μικρές τομές στο κοιλιακό τοίχωμα πλευρικό ένα ειδικά επικαλυμμένο πλέγμα εισάγεται μέσα στην κοιλιά. Στη συνέχεια, ο χειρουργός απλώνει το πλέγμα και το καθηλώνει στο κοιλιακό τοίχωμα. Τα πλεονεκτήματα της λαπαροσκοπικής μεθόδου είναι ο ελάχιστος μετεγχειριτικός πόνος, η παντελής απουσία παροχετεύσεων, η άμεση επάνοδος του ασθενούς στις δραστηριότητες του κατόπιν νοσηλείας μιας μόλις ημέρας

Ανοικτή τεχνική
Τεχνική Sublay: Ο χειρουργός τοποθετεί πλέγμα κάτω από τους μυς και μέσα στα κοιλιακα στρώματα τα οποία έχει παρασκευάσει προηγουμένως με ακρίβεια. Με τον τρόπο αυτό, το κοιλιακό τοίχωμα ενισχύεται και μείωνεται ο κίνδυνος της υποτροπής.